Bir Zen üstadına öğrencileri bir gün neden hep derin bir konsantrasyon içinde olduğunu sormuşlar.
O da karşılık vermiş. “Ben ayakta duruyorsam, ayakta dururum. Yürüyorsam, yürürüm. Yemek yiyorsam, yemek yerim. Konuşuyorsam, konuşurum.”
Öğrenciler onun sözünü kesmişler ve “Bu senin yaptıklarını biz de yapıyoruz ama sen bizden daha fazla ne yapıyorsun?” demişler.
Öğretmen yine aynı karşılığı vermiş. Diğerleri yine öğretmenin sözünü keserek, kendilerinin de aynı şeyi yaptıklarını söylemişler.
Sonunda öğretmenleri “Hayır” demiş. “Siz oturduğunuzda koşmaya başlamış oluyorsunuz, koştuğunuzda ise hedefe varmış oluyorsunuz.”